W miasteczku mieszka pewien sklepikarz. Jest innego wyznania niż większość mieszkańców ale jest tu od lat i wszyscy się z nim zaprzyjaźnili. Ot taki nasz własny innowierca.
Właśnie przyszedł do niego na zakupy sąsiad.
– Jak tam Izaaku interesy?
– Oj, panie Słupcki, geszeft jak geszeft, tylko mnie się widzi, że te nasze miasteczko to słaby interes robi.
– A gdzie tam, niech no pan spojrzy. Ludzie bawią się na potańcówkach. Kto gdzie chce, to mu pozwalają się budować. No i jak patriotycznie jest.
– A to patriotyczne to ja wiem, to mnie taką, o widzisz pan, gazetkę dają żebym ją rozdawał. Ja zwykły sklepikarz jestem, to ja robię co mi każą. Ale żeby po mojemu, panie Słupcki, to było dla ludzi dobre, to ja nie uważam.
– No wy Izaaku, to z tym uważaniem bądźcie ostrożni. Nie żebym od razu ja, ale inni to zaraz do urzędu doniosą i będą kłopoty.
-Ależ wielmożny panie Słupcki, pan mnie ganc całkiem nie rozumiał. Mnie to się bardzo podoba. Takie piękne małpoludki na okładce, no niech pan patrzy jak się uśmiechają. To jest prawdziwy patriotyczny obrazek.
Sąsiad zabrał zakupy i wyszedł usatysfakcjonowany. Nasza władza wie jak do ludzi przemawiać. Nawet takiego niedowiarka tak łatwo przekonała.

No przynajmniej tak się panu Słupckiemu i kilku innym osobom wydaje.