Chyba nie wszyscy zdają sobie sprawę, że 29 listopada 2013 r. minie pierwsza rocznica doniosłego wydarzenia, które podobno stało się symbolicznym momentem faktycznego przekształcenia Łomianek w miasto.

Oczywiście chodzi o pierwszą rocznicę otwarcia w Łomiankach hipermarketu Auchan. Towłaśnie rok temu usłyszałem od jednego z mieszkańców, wracającego z pierwszych promocyjnychzakupów: „No to teraz nareszcie mogę wszystkim mówić, że mieszkam w mieście”.Zrozumiałem wtedy trzy sprawy: po pierwsze – że obciachem jest mieszkanie niew mieście, po drugie – że wyznacznikiem „miejskości” jest hipermarket, a po trzecie – żemożna mieć taki problem.

Miesiąc później musiałem częściowo zweryfikować punkt drugi, bo pewien młody człowiekpowiedział mi z lekceważeniem: „Myślałem, że te Łomianki są miastem, a u was jest jakna wsi – nie śpiewa się hip-hopu i nawet McDonald’sa nie macie”. Wtedy faktycznie jeszczeMcDonald’sa nie mieliśmy. Teraz już mamy. Brakowało więc tylko hip-hopu, ale to udało misię właśnie załatwić (tekst trochę hip-hopowej piosenki o Łomiankach poniżej). A zatemdla wszystkich, którzy mieli z tym problem i którym jest to do czegoś potrzebne, mamdobrą informację: Łomianki są miastem! Spełniają już wszystkie nieformalne kryteria. Teformalne spełniły już dawno. Ba, można nawet powiedzieć, że od lat Łomianki są (w jakimśsensie) miastem uniwersyteckim, skoro działa tu jeden z wydziałów UKSW.

A teraz samokrytyka. Nigdy nie byłem entuzjastą budowy w Łomiankach Hipermarketu.Podejrzewam nawet, że chyba to mnie miał na myśli burmistrz Dąbrowski, gdy podczasotwarcia Auchan wspominał, że budowie tego obiektu towarzyszą nastroje „podsycanez powodu czystej zawiści przez niewielką grupę bez poparcia społecznego”. I dodał teżcoś o marazmie, bezruchu oraz starej bylejakości. Zarzut podsycania i braku poparcia społecznegooczywiście przyjmuję, ale wobec kogo lub czego miałaby być ta zawiść i co mahipermarket do zrywania z bylejakością?

Dziś, po roku mogę stwierdzić, że przyzwyczaiłem się do Auchan. Nawet doceniłem kilkajego zalet. Staram się w Auchan „pokazywać” i czasem coś kupować, żeby w razie czegonie było zarzutów (i moich wyrzutów sumienia), że nie dbałem o „miejskość” Łomianek. Aleszczerze mówiąc, w chwilach słabości (jednak bez żadnej zawiści) nadal trochę wspierammarazm i bezruch innych łomiankowskich punktów handlowych.

Juliusz Wasilewski