W niedzielny wieczór JoRo odwiedziła współpracownika LeWięc, pseudonim Stefanprawo, w jego domu.
– Wyciągnij coś, nie będziemy tak siedzieć przy herbacie – zaproponowała JoRo – jest co świętować. Event ŁomRazu nam wyszedł super. Dzwonił PioRus, jest szczęśliwy. Przez 3 lata nikt mu tylu wyborców nie napędził co my.
– A myślisz, że to byli wyborcy?
– Mnie to wisi, ale on uważa, że tak. Słuchaj, my wiemy o co nam chodzi i to sobie załatwimy. On dostanie swoje, a czy go wybiorą to jego broszka.
– Ty zaraz, ale ja jeszcze nie wszystkie wz-ki dostałem. Jak go wywalą, to kicha. Ty, on musi wygrać.
– No to się staraj.
– Słuchaj ja już tak zasuwam, że bardziej nie można. Od zebrania bez przerwy piszę w internecie. Już ze mną nikt nawet nie chce dyskutować a ja dalej piszę. Już mnie mają za idiotę, bo w kółko to samo powtarzam.
– Leszek słuchaj, może to trzeba inaczej, no nie obraź się, inteligentniej.
– Mnie uczyli, że jak się kłamstwo dziesięć razy powtórzy to staje się prawdą.
– To cię kiepsko uczyli. To są metody, no, sorry z PRL-u. Szef zawsze powtarza, trzeba się uczyć od przeciwnika. Porozglądaj się trochę, może coś można skopiować. Jakiegoś ŁomPionga strzelić. Cel jest jasny, mamy zmobilizować ludzi. Jakimi metodami, wsio rawno, można straszyć, można obiecywać, byle było ich dużo i odpowiednio zmotywowanych. W jego kampanii będzie o oddolnym ruchu społecznym i przeciw partiom politycznym…
– To przecież ja to w kółko powtarzam.
– Oj Leszek, pokombinuj trochę chłopie a nie tylko powtarzaj.
JoRo pogawędziła jeszcze chwilę i opuściła gościnne progi właściciela DOMzPOLA.
Przestało padać, był piękny wieczór, miło było pospacerować po okolicy nim zapełni się eleganckimi i wyczekiwanymi przez dzielnych deweloperów blokami.