Wczoraj wczesnym rankiem towarzysz PioRus odwiedził sekretarz BeDuKo w jej gabinecie wielkości przedziału kolejowego.
– Beata, ty masz wszystko zanotowane. Musimy pogadać o wyborach i składzie Rady jaką chcemy mieć – zaczął rzeczowo PioRus.
– E, to jeszcze rok czasu.
– Ale już musimy zacząć lansować kogo trzeba. Weź no tą swoją listę, kogo to my właściwie mamy.
– TaKry – zaczęła BeDuKo – jest świetny. Ma zdjęcia i taśmy na każdego. Ale za dużo to on nie wymyśli, a gada za czterech.
– Beata, jesteś tu już tyle czasu, że powinnaś wiedzieć, kto tu jest od myślenia. Co się liczy?
D y s p o z y c y j n o ś ć ! No i do tego TaKry jest optymalny.
– ElPodo – wyliczała dalej BeDuKo – frekwencja o.k., zabiera głos, trochę niewyparzony język, więc skierowaliśmy ją do ŁomRazu, głosuje… no prawie zawsze jak trzeba.
– No właśnie chodzi o to "prawie"- ocenił PioRus – Ona nie zawsze jest przewidywalna, jak ją ktoś z sąsiadów nakręci, to jest jak osioł. Plusem jest, że sama za dużo nie wymyśli. Ja bym tu postawił znak zapytania.
– KrzyWaw – wyliczała dalej BeDuKo – ten ci się chyba podoba. Przychodzi zawsze, prawie nic nie mówi. No, jak zacznie mówić, to jest problem, bo nie wiadomo czy by zdał egzamin do przedszkola. Ale dyspozycyjny to jest na medal.
PioRus z aprobatą skinął głową.
– MarZal– dyscyplina o.k., wychodzi z sesji za wcześnie, ale też to lubimy – zażartowała BeDuKo – a reszta, jak to księgowa, żeby się słupki zgadzały to policzy ale żeby nam pomogła w jakiejś pyskówce, to nie bardzo.
– Jest o.k., załatwiliśmy jej posadę, to się będzie nas trzymać – podsumował PioRus
– PaNast – prawie nigdy nie przychodzi. Usta to otwiera tylko żeby ziewać. Ja nawet nie wiem czy on umie mówić.
– Jak poprawi frekwencję będzie idealny.
– SławLas – przychodzi przeciętnie, głos zabiera rzadko, tylko jak ma w tym interes. Ciągle chce coś załatwić w urbanistyce ale żeby się zaangażować w ŁomRaz, to jej nie ma. Ja się boję, że jak pozałatwia sobie wszystko, to ona nam może jakiś numer wywinąć.
– No to bierzemy ją na listę obserwacyjną.
– Ale w sumie to Klub Radnych Dyspozycyjnych mamy raczej w porządku – oceniła BeDuKo.
– Tylko za mały. Dużo za mały. Ale pracujemy nad tym. Beata, muszę lecieć bo robota czeka – i wybiegł a w głowie już szumiały mu piękne strofy nowych wpisów o bezradniackim skoku na kasę i partyjnym portaliku.