Umiłowany Przywódca jak wszyscy wielcy władcy chce uchodzić za wizjonera. Męczy go, że musi realizować przygotowaną przez poprzednika kanalizację. Usilnie szuka jakiegoś sposobu by przejść do historii jako wizjoner. Nic spektakularnego, nie przychodzi mu jednak do głowy. Jeden z jego poprzedników miał wizję wielkiego centrum sportowego, wyszedł z tego wieloryb, ale wizja się ucieleśniła. Inny poprzednik chciał zbudować ratusz, wyszła z tego przebudowa głównej ulicy ale też było to coś, co dało się zauważyć.
Wreszcie nadarzyła się okazja, budowa szkoły na za małej działce. I powstał wizjonerski pomysł – boisko na dachu. Wielu radziło Umiłowanemu Przywódcy by zamienił działkę na większą. Ale nikt nie pomyślał, że zaprzepaszczona zostałaby wizjonerska idea, której przecież tak naszemu miasteczku potrzeba.
Druga wizja. Umiłowany Przywódca usłyszał o pomyśle radych doprowadzenia do miasteczka tramwaju. Wprawdzie należało pomyśleć o tym, kiedy projektowano wielkie skrzyżowanie. Ale takie myślenie nie jest wizjonerskie. Więc teraz powstała wizja by zaprojektować tramwaj. Projekt będzie piękny z kolorowymi wizualizacjami. No i będzie dużo mniej kosztował niż realizacja, która byłaby taka uciążliwa.
Trzecią wizją to już Umiłowany Przywódca rzucił prawdziwe wyzwanie światu. Chce budować stadion. No może, nie od razu budować ale projektować. To takie przyjemne i wizjonerskie zajęcie zwłaszcza, ze stadion będzie pod patronatem.
Mieszkańcy na pewno docenią te wszystkie wizje i projekty i pozwolą Umiłowanemu Przywódcy rządzić jeszcze przez lata. Chyba, że będą woleli kogoś, kto lubi wizje realizować.