O dzięki Ci Umiłowany Przywódco za Twe hojne dary. Łom-Piong kwitnie, codziennie kładzione są nowe rury pod ziemią. Co jakiś czas wyrzucani są niewłaściwi ludzie. Miasteczko oczyszcza się z bałaganu, zamętu i niejednoznaczności. Ludziom nagle wszystko zaczyna się układać w klarowny obraz. Z najważniejszej gazety już wszyscy wiemy, kto jest dobry a kto zły. Tak trudno było się dotychczas rozeznać. Cóż za ulga.
O dzięki ci nasz Umiłowany Przywódco, że tak sprawnie zarządzasz naszymi skromnymi umysłami, prostujesz je i napełniasz ufnością. Z przyjemnością pozbędziemy się tych wszystkich, którzy ten porządek myśli zakłócają. I nie o złych ludzi tu chodzi, bo ci są potrzebni, by na ich tle jaśniało Twe dobro. Chodzi o wątpiących, zadających pytania albo chcących coś zmieniać. Ich obecność sprawia nam ból. Tak jak jeden musi być kierunek pionowy, tak jedna myśl musi kierować miasteczkiem inaczej wszyscy zaczniemy tracić orientację.
Strzeż nas Panie przed zamętem i niepokojem myśli a pozostaniemy Ci wierni na wieki.
Amen
I tylko nikt nie zauważył, ilu mieszkańców podczas modlitwy skrzyżowało palce.