Zakończyła się kolejna impreza pod patronatem, sprzątaczka sprząta talerze, szklanki i butelki a włodarze miasta wyszli na zewnątrz i spacerując zastanawiają się nad przyszłością.
– Ty myślisz, że oni mnie znowu wybiorą?
– Pracujemy nad tym – odparł jak zawsze wymijająco zastępca.
– Ale kto mógłby na mnie głosować? Tylu jest niezadowolonych i krytykujących.
– No właśnie to muszą być tacy, do których krytyka nie dociera, którzy nie wiedzą o tym i owym.
– No najlepiej, żeby o niczym nie mieli pojęcia.
– Trafiłeś w dziesiątkę. Im ciemniejszy lud, tym lepiej. Ja mam na widoku całkiem sporą grupkę, która idealnie się nadaje… Tylko że to są… kibole.
– A co ja mam z nimi wspólnego?
– Możesz im stadion zbudować, żeby mieli co demolować. Zabierze się pieniądze z jakiś tam uliczek i po kłopocie. No a poza tym, kogo weźmiesz do rozganiania zebrań opozycji, do zrywania plakatów? Oni są do tych rzeczy najlepsi.
– No, nie wiem…
Nagle z zza rogu wyłoniło się kilka masywnych sylwetek w dresach.
– Gościu, masz zapalić? – odezwała się najbardziej łysa z łysych postaci.
– Ja? No tego, ja nie mam ale mój… – i nerwowo rozejrzał się za swoim zastępcą, którego wysportowana sylwetka właśnie znikała za następnym rogiem
– Panowie, ja zaraz, tylko wezmę od kolegi…
W ciągu następnych kilku sekund prawdopodobnie pobite zostały wszystkie rekordy w chodzie sportowym.
– No jak szefie wszystko w porządku?
– A daj mi spokój z ciebie to jest… Ale, wiesz, ten stadion to, nie ma to tamto… budujemy.