Jest XXI wiek. Era wielkich przemian technologicznych. W wyścigu wiedzy i coraz nowszych technologii rywalizują ludzie, społeczności, miasta i miasteczka. Wśród nich niewielkie szczęśliwe miejsce na ziemi – Łom-Piong. Czy uda mu się zająć w tym wyścigu dobre miejsce. To pytanie zaprząta umysł Umiłowanego Przywódcy.

– Tak sobie Piotrek myślę. Straszne zadupie u nas. Ni cholery nowoczesności.
– No czekaj, tak źle nie jest. Mamy infokioski. Tak je ustawiliśmy, że ich nikt nam nie ukradł i są naszą wizytówką nowoczesności.
– A widziałeś, żeby ktoś z nich korzystał?
– Oj tam… Rozdaliśmy laptopy ludziom.
– Ta, żeby mogli ŁomPiongi czytać?
– Oj tam. Mamy nowoczesny Dom Kultu.
– No nie rozśmieszaj mnie, do reżyserki ciągle po drabinie trzeba wchodzić. No dobra ale kult to oni potrafią robić. Tak tych dyrektorów wylansowali, że już ludzie się zastanawiają, który to z nich jest burmistrzem.
– No nie, szefie, takiego pytania, to nikt nie śmie zadać.
– A dlaczego takie tony makulatury drukujemy na każdą sesję?
– Też bym ich rozgonił ale spróbujemy tak to załatwić, żeby się sami rozwiązali.
– Marzenia, Piotrek, marzenia. Ale mi chodzi o to, żeby elektronicznie a nie na papierze.
– A to by nam się szefie nie opłacało. Mamy narzucone wskaźniki segregacji makulatury i to nam bardzo pomaga.
– Wymyśl coś Piotrek, bo mnie ta dziura dobija.

Umiłowany Przywódca nie musiał długo czekać. Już po kilku dniach całe miasteczko rozbłysło świątecznymi ozdobami.
Tak oto narodziła się nowa świecka tradycja bożonarodzeniowej dekoracji w listopadzie i aluminiowej choinki.
(Tak jest Krzychu, z amelinium)
http://www.youtube.com/watch?v… jakby ktoś nie pamiętał.