Po raz pierwszy z Marią Hoffman spotkałam się wiele lat temu w malutkiej kawalerce na warszawskim Mokotowie, w której mieściła się jej pracownia i biuro. Dla tygodnika „Kobieta i Życie” przeprowadzałam wywiad z młodą i i pełną witalności zawodowej właścicielką rodzinnego przedsiębiorstwa „Hoffman art & design” w cyklu „Kobieta, której się udało”. W trakcie wywiadu Maria mówiła, między innymi, o swoich zainteresowaniach i marzeniach – chciała poświęcić cały swój czas ogrodom i tkaninie artystycznej. Łączyła obowiązki żony, matki i szefowej rodzinnej firmy, ale nie zaniedbywała swoich artystycznych ambicji. Przez kolejne lata obserwowałam jej rozwój. Dzisiaj Maria Hoffman nadal prowadzi zarówno dom swojej rodziny jak i szefuje własnej firmie, w której jest głównym pomysłodawcą i pracownikiem. Na ogół zajmuje się projektowaniem wnętrz i wystaw, ale również dekoracjami roślinnymi i projektowaniem ogrodów. Wolne chwile (o ile jakieś w ogóle ma) stara się poświęcać tkaninie artystycznej. Maria Hoffman swoje prace nazywa „gobelinami”, chociaż nie wszystkie są nimi w dosłownym tego słowa znaczeniu. Gobelin jest według artystki tkaniną dekoracyjną o swobodnym, często i zróżnicowanym splocie. Artystka łączy czasem w swoich pracach gobelin z tkaniną fakturową oraz tkaninę z makramą, w niektórych przypadkach dołącza do swoich tkanin elementy z innych materiałów, samodzielnie wykonane elementy ceramiczne, innym razem koraliki lub nawet pestki z owoców, które stają się ważnymi częściami kompozycji i okazuje się, że kilim wygląda fantastycznie i oryginalnie. Często bywa, iż tkanina zmienia swoją pozycję wśród innych sztuk plastycznych, bywa równouprawniona, czasem traktowana jako gorsza siostra. Maria Hoffman nobilituje swoje prace przez formalny zabieg oprawiania ich w ramy. Daje „wszem i wobec” do zrozumienia, że jej prace są malowanymi za pomocą różnokolorowych włókien wełny obrazami, które mogą pełnić ich użytkowe, dekoracyjne funkcje. Jednym z dominującym elementów prac Marii jest kolorystyka. Jej tkaniny żyją i mienią się tysiącami barw, przemawia z nich temperament, siła oraz radość życia. W pracach Marii Hoffman można wyróżnić wątki: jeden inspirowany naturą, a drugi nacechowany sztuką ludową i prymitywną. Obydwa świetnie się uzupełniają, bo Maria Hoffman świadomie unika realizmu, raczej interesuje ją działanie barwy, faktury czy znaku – na przykład prymitywnej maski. Innym razem zafascynuje ją nastrój mazowieckiego krajobrazu, malowniczego miejskiego zakątka, czy wyśniony obraz rajskiego ogrodu, który narzuca skojarzenia z dziewiczą, tropikalną dżunglą. Artystka nie snuje długich cyklów prac, lecz porzuca już zrealizowane tematy natychmiast zagłębiając się w inne, bo wciąż fascynuje ją coś nowego, często całkowicie odmiennego. Próbuje rozwiązać nowe zadania, które sobie śmiało stawia i rozwiązuje je na swój, własny, oryginalny sposób.

Reasumując, z satysfakcją przyznaję, że Maria Hoffman jest prawdziwą kobietą, której się powiodło i udaje jej się nadal łączyć największe namiętności – jak w tytule wspomnianego wywiadu – „zieleń i gobeliny”, czyli projektować ogrody, tworzyć dekoracje roślinne i tkaniny artystyczne. Po prostu potrafi łączyć pasję z profesjonalizmem. A to przecież rzadkość…

Monika Wysogląd

---

Gobeliny Marii Hoffman. Wystawa w Galerii Domu Kultury w Łomiankach.
Wernisaż 27.11.2006 r.. Finisaż 16.12.2006 godz. 12.00-17.00.”