W celu identyfikacji winnego obrazy majestatu zawezwano do szkoły powszechnej śledczych carskich. Nakazali oni wszystkim uczniom zgromadzić się w szkolnej ubikacji i na ścianach tejże złożyć żądany napis. Przestraszeni chłopcy, także ci nieliczni sześciolatkowie z pierwszych klas, mozolnie gryzmolili – tak, tak, wszystko dla dobra śledztwa – jakże obrazoburczy napis "Andrzej Dupa." Komendant Carskiej Ochrany – Polak z pochodzenia – Zbigniew Żebro, z satysfakcją przyglądał się powstałemu graffiti. Wypracowane w długiej służbie metody pozwolą mu na szybką identyfikację grafologiczną i ujęcie najgroźniejszego szkolnego opozycjonisty, dywersanta i szpiega, który uprzedniego dnia, na ścianie naprzeciw wejścia, namazał tę nikczemną frazę "Andrzej Dupa".
W wyobraźni już widział scenę ujęcia zbrodniarza i kary, które z całą surowością zostaną orzeczone:
– Po pierwsze: konfiskata mienia – zawartość tornistra zostanie zarekwirowana na rzecz kancelarii prezydenta państwa. Szczególnie cenne kolorowe kredki ale także materiały szkoleniowe jak niekoncesjonowane podręczniki czy środki kontaktu: I-pody, I-pady i zwykłe smartfony.
– Po drugie: wywózka całej rodziny na Zachód.
Jedna z najgroźniejszych komórek niesubordynacji szkolnej zostanie roztrzaskana w drobny mak. "Ku chwale cara" – Z. Żebro wyprężył się i zasalutował wśród zalęknionej gawiedzi szkolnej i było nie było niezbyt chwalebnych napisów wyzierających z każdego miejsca glazurowanych ścian: dupa, dupa, dupa…