Dzisiaj to już towarzysza PioRus zalała biała krew. Przecież właśnie przebywa u nas delegacja służb specjalnych z Białorusi. Mieli pomóc z identyfikacji tego karła reakcji, który zakłóca porządek w Internecie. Pokazywaliśmy im film o osiągnięcia naszych grup operacyjnych na sesji. Na filmie było widać jak opozycja nie ma już żadnych szans. Pokazywaliśmy im nasz organ, nasz internet, nasze tablice ogłoszeń. Wszystko było tak pięknie.
Aż tu nagle, do Urzędu z plikiem papierów wbiegł towarzysz TaKry.
– Już ich miałem – zachrypiał piskliwie – już byłem tak blisko i cholery uciekli.
Do załamanego kolegi podszedł towarzysz PioRus.
– Co tam masz Tadziu?
Ten w milczeniu rzucił tylko papiery na stół.
Tego było już naprawdę za wiele. Na stole leżał plik ulotek – wyglądających jak klasyczna bibuła z lat stanu wojennego. Blady druk, marna grafika, jak to w podziemiu i napis …poza cenzurą Urzędu Miejskiego …
Towarzysz PioRus czytał i z każdą linijką robił się coraz bardziej czerwony. I byłby pewnie eksplodował, gdyby do sali nie wszedł Umiłowany Przywódca.
Zobaczył bibułę, przyjrzał się jej i ocenił: – Nawet śmiesznie to napisaliście, ale na drugi raz Piotrek wydrukujcie to porządniej.