Wokół Bieli” to nowa, otwarta niedawno ścieżka dydaktyczna w Kampinoskim Parku Narodowym. Jest to pierwsza ścieżka na terenie gminy Leoncin i Obrębu Ochronnego Kromnów. Składa się z tablicy wejściowej oraz 10 przystanków które rozmieszczone zostały na trasie o długości 4,3 km. Przy każdej z nich znajduje się tablica informacyjna. Czytając je poznamy historię i specyfikę danego miejsca, a także biologię roślin tam występujących. Wędrując ścieżką, która prowadzi przez obszar o niezwykle zróżnicowanej rzeźbie terenu zobaczyć można różnorodne zbiorowiska leśne, a także ważne pamiątki historyczne i wielu przedstawicieli fauny Kampinoskiego Parku Narodowego. W niektórych miejscach napotkamy na niewielkie wzniesienia, ale ogólnie trasa jest dość łatwa. Idąc wolnym krokiem można odetchnąć od zgiełku i odpocząć. Specyficzny, delikatny zapach lasu i przejmująca cisza ukoją nasze nerwy po intensywnie spędzonym dniu. Po wędrówce można odpocząć na parkingu przy schronisku ZHP.

Przystanek 1. Obszar Ochrony Ścisłej „Biela”. Jest jednym z mniejszych (45,65 ha) obszarów tego typu w Kampinoskim Parku Narodowym. Został utworzony w 1977 r. w celu ochrony naturalnie wykształconych w zagłębiu międzywydmowym zbiorowisk nieleśnym na torfowiskach niskich i przejściowych.
Przystanek 2. Mogiła żołnierska. Usytuowany został przy grobie żołnierza pochodzącym z II wojny światowej. Warto zatrzymać się przy nim na chwilę, by czytając tablicę wrócić do historycznych momentów i tragicznych wydarzeń których świadkiem wielokrotnie była Puszcza Kampinoska.
Przystanek 3. Wydmy. Umiejscowiony w miejscu, gdzie wał wydmowy wznosi się około 20 m ponad powierzchnię bagien. Kompleks wydm puszczy jest jednym z najlepiej ukształtowanych i zachowanych do czasów teraźniejszych.
Przystanek 4. Sosny. Umieszczony został w świeżym borze sosnowym. Jest to podstawowy gatunek lasotwórczy Puszczy Kampinoskiej – zajmuje 66 % powierzchni leśnej. To również najpospolitsze drzewo w Polsce (ok. 75 % składu gatunkowego naszych lasów).
Przystanek 5. Obszar Ochrony Ścisłej „Wilków”. Przystanek usytuowany na granicy OOŚ „Wilków” – trzeciego co do wielkości obszaru ochrony ścisłej w Kampinoskim Parku Narodowym. Został utworzony w 1959 r. w celu ochrony płatów starodrzewu z okazałymi jednostkami drzew m.in. sosny masztowej.
Przystanek 6. Rośliny chronione. Zlokalizowany przy dużym płacie widłaka jałowcowatego. Obecnie w Polsce występuje ich 9 gatunków i wszystkie objęte są ochroną. W KPN mamy cztery odmiany: widłak jałowcowaty, goździsty, spłaszony oraz torfowy.
Przystanek 7. Świerki. Zlokalizowany wśród rosnących tu kęp świerków posadzonych kilkadziesiąt lat temu.
Przystanek 8. Brzozy. Dookoła przystanku widoczne brzozy brodawkowate i omszone które wyrosły tu samorzutnie. W puszczy kampinoskiej występują trzy gatunki brzóz.
Przystanek 9. Olszyna. Wyznaczony przy drzewostanie posadzonym w latach 50. XX w. na powierzchni po wiatrołomie. Obok sosny olsza jest drugim najważniejszym gatunkiem lasotwórczym puszczy. Żyje do 120 lat i osiąga wysokość do 30 metrów.
Przystanek 10. PTTK. Ostatni, zlokalizowany przy schronisku ZHP i pamiątkowym kamieniu. Ścieżka ma szczególne znaczenie dla poznawania Puszczy Kampinoskiej. To właśnie w ten rejon w 19907 r. dotarła pierwsza, zorganizowana piesza wycieczka nizinna, od której datuje się początek turystyki nizinnej na ziemiach polskich.

źródło: Magdalena Kamińska, Kampinoski Park Narodowy
redakcja@lomianki.info

„