Młodzieżowa Rada Łomianek zorganizowała 29 listopada w ICDS Gminną Naradę Klimatyczną. Młodzież zaproponowała dyskusję na temat zmian klimatycznych i tego, czym są i co oznaczają dla takich miejscowości jak Łomianki.

Na wstępie spotkania w roli ekspertki wystąpiła mieszkanka Łomianek – Julia Keane – aktywistka Kolektywu Bombelki, która walczy z gazem ziemnym. Przedstawiła analizę sytuacji w Łomiankach, zagrożenia i wyzwania związane ze zmianami klimatycznymi.

Po wstępie teoretycznym Agata Piotrkowska – dyrektorka wykonawcza w Polskiej Radzie Organizacji Młodzieżowych PROM – zaprosiła uczestników spotkania do udziału w warsztatach. W dynamicznej, burzliwej i twórczej pracy wzięło udział ponad pięćdziesiąt osób – młodzież, dorośli, przedstawiciele seniorów, Rady Miejskiej i Urzędu Miejskiego. W zróżnicowanych wiekowo, mieszanych grupach diagnozowano sytuację w gminie w 4 obszarach tematycznych: zanieczyszczenie powietrza, woda, zieleń miejska, transport.

Wnioski i pomysły, powstałe podczas warsztatów, mają być przedstawione władzom gminy z nadzieją na ich rozpatrzenie i wdrożenie.

– Dziękuję wszystkim uczestnikom warsztatów za udział. Ze wszystkimi wypracowanymi wnioskami szczegółowo się zapoznamy i przekażemy je Pani Burmistrz – zapewniała Natalia Tomaszczuk, przewodnicząca Rady Młodzieżowej w Łomiankach.

– Kilka programów, które tu zostały opisane są już w trakcie realizacji w Łomiankach od wielu lat, a kilka wprowadziliśmy w tej kadencji – mała retencja, wymieniamy kopciuchy, program „czyste powietrze”, autobusy elektryczne. To, co jest do poprawienia, staramy się poprawić w najbliższym czasie. Chcę podziękować Radzie Młodzieżowej za to spotkanie. Jestem dumna z mieszkańców Łomianek – mówiła burmistrz Małgorzata Żebrowska-Piotrak.

Wydarzenie zostało zorganizowane w ramach projektu „Młodzieżowe rady gmin dla demokracji i klimatu” finansowanego przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię z funduszy EOG w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny.

redakcja@lomianki.info

Wyzwaniami, z jakimi zmaga się nasza gmina w kontekście postępującej zmiany klimatu są przede wszystkim uzależnienie mieszkańców Łomianek od samochodów, intensywna zabudowa deweloperska, ochrona zieleni i obszarów przyrodniczo cennych, zagrożenie podtopieniami i powodzią.

Uzależnienie od samochodów w Łomiankach bierze się z wykluczenia komunikacyjnego osób mieszkających dalej od centrum, przede wszystkim w nowo powstających osiedlach deweloperskich. Szybki napływ nowych mieszkańców wiąże się ze wzmożonym ruchem samochodowym, który powoduje ciągłe korki, szczególnie na ulicy Warszawskiej i Pułkowej, a także znacząco zwiększa emisje gazów cieplarnianych do atmosfery. Problemy te wskazują na potrzebę zwiększenia dostępności i efektywności transportu zbiorowego – zarówno wytyczenia buspasa na trasie dojazdowej do Warszawy, jak i uruchomienia linii autobusowych, które łączyłyby ze sobą różne części Łomianek i okolic, nie tylko te położone wzdłuż ul. Warszawskiej.

Intensywna zabudowa deweloperska została zidentyfikowana jako główny problem w Miejskim Planie Adaptacji do Zmian Klimatu. Wiąże się ona z wycinkami drzew i ograniczeniem ilości terenów zielonych oraz wyjałowieniem gleb. Łanowe budownictwo deweloperskie obniża poziom życia mieszkańców, ponieważ powoduje ono nieustanny hałas i zanieczyszczenie świetlne. Deweloperzy budują nowe osiedla coraz bliżej Wisły z pełną świadomością niebezpieczeństw, które się z tym wiążą – poza oczywistym wykluczeniem komunikacyjnym i infrastrukturalnym, mieszkańcy dodatkowo narażeni są na zalanie w wypadku powodzi. Według Miejskiego Planu Adaptacji do Zmian Klimatu „zabudowa szeregowa na długich, wąskich zagonach jest zaprzeczeniem ładu przestrzennego”.

Wyzwaniem z jakim boryka się Gmina Łomianki jest także ochrona zieleni i obszarów przyrodniczo cennych. Zagospodarowanie zieleni miejskiej jest bardzo utrudnione, gdyż tereny zielone nadające się do zagospodarowania znajdują się najczęściej w prywatnych rękach i gmina musi je najpierw wykupić. Dodatkowo najcenniejsze przyrodniczo tereny są tracone na rzecz nowej zabudowy – ponad połowa terenów przeznaczonych pod zabudowę pokrywa się z powierzchniami biologicznie czynnymi.

Julia Keane