Oktawia na medal!
Maciek Moraczewski: Jakie to uczucie biec ostatnie kilkaset metrów, mając pewność, że zdobędzie się medal na igrzyskach olimpijskich?
Oktawia Nowacka: Cudowne, choć zdobycie medalu nie było takie pewne do ostatniej chwili. Walka była bardzo zacięta. Ale faktycznie, po wbiegnięciu na ostatnią prostą czułam się wspaniale ,mimo ogromnego zmęczenia.
A to, że byłaś liderką po czterech konkurencjach, a ostatecznie zdobyłaś trzecie miejsce, nie pozostawiło pewnego niedosytu?
Podczas tych zawodów, podczas Igrzysk w Rio– jestem pewna – że dałam z siebie wszystko. W każdej z konkurencji w pięcioboju walczyłam na 100%. Wiedziałam też, że przed ostatnią konkurencją, przed biegiem ze strzelaniem, muszę mieć dużą przewagę, aby walczyć o podium. Wcześniej miałam kontuzję, co skutkowało tym, że nie byłam w biegowej formie, mimo że bieg był zawsze moją najmocniejszą konkurencją.
Wiem, że tego dnia zrobiłam wszystko jak najlepiej mogłam, więc medal brązowy bardzo mnie cieszy.
Cofnijmy się w czasie. Skąd u Ciebie zainteresowanie pięciobojem nowoczesnym? To dość niszowa, mało znana i ciężka dyscyplina?
Wiele osób o to pyta. Wydaje m się, że to pięciobój wybiera ludzi, a nie ludzie pięciobój. Ja jako dziecko trenowałam równolegle bieg i pływanie. Startowałam na mistrzostwach polski oddzielnie –i w bieganiu i w pływaniu. Na początku mogłam sobie na to pozwolić, ale później musiałam wybrać już jakiś kierunek, w który pójdę. Dowiedziałam się, że jest coś takiego jak dwubój nowoczesny, czyli dyscyplina łącząca bieganie i pływanie. Jako, że lubiłam robić jedno i drugie, nie chciałam porzucić żadnej z pasji, zaczęłam startować w dwuboju. Osiągałam wyniki i co ciekawe… wtedy jeszcze nie wiedziałam, że to są moje początki pięcioboju. Dopiero później dostałam powołanie do Ośrodk aSzkolenia, właśnie do Łomianek, z propozycją trenowania pięcioboju. Propozycja bardzo mnie zainteresowała. Nie dość, że nie musiałam rezygnować z tego co lubię, to dodatkowo pojawiała się okazja nauczenia się trzech innych pasjonujących dyscyplin – szermierki, jazdy konnej i strzelania. Stwierdziłam, że chcę, spróbuję… trochę w ciemno, bo nie wiedziałam czy mam predyspozycje w tym kierunku. Jako czternastolatka przyjechałam do Łomianek.
Oprócz trenowania w Łomiankach, również tu kontynuowałaś naukę?
Tak, chodziłam tu do gimnazjum i liceum. Potem studiowałam na warszawskiej AWF.
Jak Ci się podobają Łomianki?
Łomianki bardzo sobie upodobałam, choć nie od samego początku byłam przekonana do tego miejsca. Później – może po tym jak podczas studiowania mieszkałam przez jakiś czas w Warszawie – zaczęłam doceniać Puszczę Kampinoską ,tereny nadwiślańskie. Uwielbiam te miejsca. Jest gdzie pobiegać. Blisko Warszawy ,a jednak inny świat.
Nie wiem co będzie w przyszłości, może wrócę do rodzinnego Starogardu Gdańskiego, ale jeżeli nie… to chciałabym tu zamieszkać na stałe. Dołączyłaś do łomiankowskiej „rodziny olimpijskiej”. Mieszkają tu między innymi: pani Irena Szewińska, pan Antoni Zajkowski, Paweł Nastula, Anna Guzowska, Grzegorz Targoński…Do mnie jeszcze nie dociera, że to, co zrobiłam, jest czymś wyjątkowym. Po tym jak mnie niesamowicie przywitano na lotnisku po powrocie z Igrzysk zadałam sobie pytanie „Ojej! Czym zasłużyłam?”. Jeszcze nie czuję, żeby zdobycie medalu w Rio coś zmieniło. Ale faktycznie, miło dołączyć do takiego grona. Cieszy mnie fakt, że o pięcioboju zaczyna się mówić, bo to bardzo piękna dyscyplina. Wymaga ciężkiego treningu, ale daje też wiele satysfakcji. Pięciobój polecam zwłaszcza młodzieży. Różnorodność treningów nie daje szans nudzie, no i w Łomiankach są warunki do trenowania. Jest basen, jest strzelnica, sala do szermierki. Biegać można wszędzie – na bieżni i w puszczy. Z okna swojego mieszkania widuję grupę biegaczy trenujących tu przy ICDS, widywałam też ich na szlaku w lesie.
Jeśli w pomarańczowych koszulkach to Łomiankowska Grupa Biegowa… Dałabyś się namówić na wspólny trening?
Tak, w pomarańczowych. Dorośli i dzieci. Oczywiście,bardzo chętnie dołączę.
No to jesteśmy umówieni. Jeszcze raz gratuluję miejsca na podium, życzę kolejnych sukcesów i do zobaczenia. Dziękuję za rozmowę.
KOMENTARZE UŻYTKOWNIKÓW LOMIANKI.INFO
Komentarze zamieszczane na portalu są opinią użytkowników.
1 komentarz
Wyślij komentarz
33. Finał WOŚP w Łomiankach – moc pozytywnych emocji. Zobacz foto-relację
26 stycznia 2025 roku odbył się 33. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Tym razem graliśmy – również w...
Przyjdź na zebranie mieszkańców. Podejmij decyzję o tym, na co przeznaczyć budżet osiedla
Urząd Miejski informuje, że w lutym 2025 roku odbędą się zebrania mieszkańców osiedli gminy Łomianki. Podczas zebrań...
Co jest spuszczane do Jeziora Fabrycznego? Przebudowa ul. Wiślanej w Łomiankach
- W dniu dzisiejszym byłem sobie na rybach nad - jeszcze istniejącym - Jeziorkiem Fabrycznym. Jeszcze, bo za jakiś...
Zobacz video i weź udział w pracach nad Strategią Rozwoju Gminy Łomianki na lata 2026-2040
Czy uważasz, że Łomianki są dobrym miejscem do życia? W jakim kierunku powinno rozwijać się nasze miasto? Więcej dróg...
33. Finał WOŚP Łomianki & Izabelin – zebraliśmy więcej niż w poprzednich latach
Mieszkańcy Łomianek i Izabelina, wolontariusze Sztabu WOŚP Łomianki #6642 (pod kierownictwem Kasi Galas)...
Sto dni do matury. Studniówka Liceum Ogólnokształcącego w Łomiankach
25 stycznie uczniowie Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Wojtyły w Łomiankach bawili się na studniówce. W tym...
Łomianki gotowe na 33 Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Sprawdź co, gdzie, kiedy…
26 stycznia 2025 roku odbędzie się 33. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Tym razem będziemy grali – również...
Uroczystość w Szpitalu w Dziekanowie Leśnym. Oddano do użytku nową Izbę Przyjęć
Dziś – 23 stycznia 2025 roku – odbyło się uroczyste otwarcie nowej Izby Przyjęć w Szpitalu Dziecięcym w Dziekanowie...
Szpital w Dziekanowie Leśnym otrzymał od WOŚP sprzęt o wartości ponad 6 milionów złotych
Fundacja Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy ze środków zebranych podczas 32. Finałów WOŚP przekazała Szpitalowi...
Szkoda, że Pani nie startowała w Mistrzostwach Europy. Pewnie byłyby kolejne medale.
Pozdrawiam Moni