Dom Kultury w Łomiankach zaprasza 22 września (sobota) 2007 r. o godz. 15.00 na imprezę z cyklu ZABAWA MUZYKĄ. Spotkanie będzie nosić tytuł „Zaczarowana gitara””. Zapraszamy dzieci od 2 lat z opiekunami. Sala Widowiskowa, ul. Gościńcowa. Wstęp wolny.

Korzenie gitary sięgają tzw. instrumentów lutniowych, posiadających pudło rezonansowe, gryf z progami i naciągnięte na nim struny. Były to różne odmiany ewoluujących w swej budowie instrumentów. Jednym z nich jest pochodzący z Persji sitar o małym jajowatym pudle i długiej szyjce gryfu, nazwany przez Chaldejczyków „”qitara”” (VI w. p.n.e.). Kitara, posiadająca drewniane pudło rezonansowe o bocznych ściankach zakończone dwoma wygiętymi, płaskimi ramionami połączonymi jarzmem, do którego przymocowano struny zaczepione na pudle rezonansowym, to instrument używany przez Greków (odmianą kitary była lira). Rzymianie nazwali kitarę „”cithara””. Była ona bardzo popularna za czasów cesarstwa rzymskiego. Przekształciła się wówczas w gruszkowate pudło rezonansowe z długim gryfem, o pięciu, sześciu strunach.
Arabowie, którzy przybyli na kontynent europejski, przywieźli ze sobą rebec, instrument smyczkowy o owalnym pudle w kształcie gruszki, oraz wschodnią lutnię. W XIII w. rebec przyjął się w Hiszpanii całkowicie. Później zaczęto grać na nim bez smyczka, zmieniła się też jego nazwa i wygląd i jako mandola rozpowszechnił się wśród narodu hiszpańskiego. Przez następne 300 lat mandola zyskała boczne ścianki pudła rezonansowego oraz wcięcie ósemkowe. W ten sposób powstał instrument będący bezpośrednią poprzedniczką gitary – vihuela. Potem nazwę zmieniono na guitarra espagnola 🙂

Miłosz Manasterski

„