Dziś – 15 sierpnia 2021 roku – obyły się uroczystość z okazji okazji 101 rocznicy Bitwy Warszawskiej i Dnia Wojska Polskiego.

W uroczystości obok mieszkańców Łomianek uczestniczyli samorządowcy z Łomianek i Powiatu Warszawskiego Zachodniego, urzędnicy, przedstawiciele organizacji społecznych.
W asyście sztandarów złożono wieńce oraz wygłoszono okolicznościowe przemówienia.

„Szanownie Państwo
w imieniu pani Burmistrz i własnym dziękuję za Waszą obecność, za to że w ładny niedzielny dzień zdecydowaliście się poświęcić czas na udział w uroczystości.
Spotykamy się w 101. rocznicę zwycięskiej Bitwy Warszawskiej. Wydarzenia ważnego w historii Polski i Europy. Warto zadać sobie pytanie dlaczego to robimy. Dlaczego kilka raz w roku składamy wieńce przed pomnikami upamiętniającymi poległych mieszkańców naszej miejscowości.
Nie robimy tego z zamiłowania do patetycznych przemówień i militarnych ceremoniałów. Nie chcemy zachęcać młodych ludzi, by przygotowywali się do udziału w jakiejkolwiek wojnie. Wojna jest zawsze złem i ta przegrana i ta zwycięska. W wojnie 1920 roku zginęło po obu stronach około 30 tysięcy ludzi. To wielka kompromitacja gatunku ludzkiego, która ciągle przewija się przez karty naszej historii.
Naszym obowiązkiem jest zrobienie wszystkiego co w naszej mocy, by wojny przestały być sposobem załatwiania jakichkolwiek spraw.
Dlaczego jednak mimo to starami się upamiętnić takie wydarzenia i czcić pamięć tych ludzi?
Dziś nie potrzebujemy ofiary krwi, dziś potrzebujemy wkładu serc i umysłów, zaangażowania w codzienne sprawy lokalnej społeczności. Bez obywatelskiego zaangażowania, naszemu krajowi może się przydarzyć dryfowanie w kierunku nienawiści, nietolerancji i zła, jakie ludzie będą sobie wyrządzali nawzajem. Spróbujmy wziąć przykład z bohaterów Bitwy Warszawskiej i pomyśleć, co dziś możemy zrobić dla wspólnego dobra.
Cześć Ich pamięci!”
Witold Gawda, wiceburmistrz Łomianek

* * *

„Dziś wspominamy zwycięską Bitwę Warszawską sprzed 101 lat, która – zdaniem historyków – zadecydowała o losach Europy.
To cudowne zwycięstwo zawdzięczamy tysiącom ochotników – w różnym wieku, różnych zawodów i z różnych stron Polski. Czy chciało im się zostawiać swoich najbliższych, domy, pracę i iść na wojenną poniewierkę, a często i na śmierć?
Nie, ale szli, bo wiedzieli, że Polska ich potrzebuje. Szli, bo wynieśli z domów patriotyzm i odpowiedzialność za ojczyznę. Stanęli do walki, bo wcześniej ich rodzice i dziadkowie pielęgnowali polską historię i kulturę. To od nich uczyli się wierności obowiązkom, poszanowania tradycji i drugiego człowieka.
A dziś? Czy gdyby Polska znalazła się w niebezpieczeństwie, to znaleźliby się ochotnicy?
Dziś wierność i obowiązek to takie niefajne słowa. Patriotyzm tak powszechnie jest mylony z faszyzmem, a wolność z samowolą. W codziennym życiu tak dużo jest wulgarnych słów, tyle agresji i podziałów między ludźmi. Dziś młodzi ludzie nie chcą być lekarzami, czy nauczycielami, ale za to 70% nastolatków marzy o tym, by być youtuberami, bo to lekka praca i łatwe pieniądze.
Nie chcę tu narzekać, że to takie złe czasy i że kiedyś było lepiej. Nie chcę narzekać na młodych ludzi, że im się nic nie chce i że skupieni są na sobie.
Ale zwracam się do wszystkich osób tu obecnych z apelem.
To my musimy dawać dobry przykład młodym ludziom.
Dziś przed Polską i światem są nowe wyzwania i nowe zagrożenia. To nasze dzieci będą musiały stawić im czoła. Pomóżmy im się do tego przygotować.
Odkurzmy więc w pamięci zapomniane słowa: wierność, odpowiedzialność, uczciwość, służba. Trzymajmy się zasad w codziennym życiu. Nie zaśmiecajmy polskiego języka przekleństwami. Bądźmy uprzejmi. Każdy z nas, indywidualnie i każdego dnia może walczyć o Polskę. Bo wielkie zmiany zaczynają się od przemiany serca człowieka.”
Agnieszka Szczurek, przewodnicząca Zarządu Osiedla Buraków

* * *

„Szanowni Państwo,
Rok 1920 to taka data w historii Polskiej, której nie sposób zapomnieć. Jak wszyscy wiemy, wtedy właśnie w ciągu kilku sierpniowych dni osiągnęliśmy historyczne zwycięstwo nad bolszewikami w Bitwie Warszawskiej. Bitwa ta, była wojną dwóch światów, dwóch cywilizacji: cywilizacji łacińskiej i chrześcijańskiej – po której stanęli Polacy oraz antycywilizacji, którą niósł ze sobą komunizm. Rok 1920 należy zatem rozpatrywać nie tylko w kategoriach polsko-sowieckich, ale ogólnoeuropejskich i światowych.
Zwycięstwo nad Wisłą powinno być źródłem dumy narodowej jako przykład męstwa Polaków, bo to nasi przodkowie uratowali świat. Czyż nie zasługują na to, aby pamięć o tamtych wydarzeniach była wiecznie żywa? By owe wydarzenia były przybliżane i wspominane przez kolejne pokolenia? Jesteśmy to winni tym, dzięki którym zwycięstwo nad bolszewizmem było możliwe. To jest nasza spuścizna. Jeśli nie będziemy umieli docenić, odpowiednio upamiętnić, uczcić i uczynić wszystkiego, by ten sukces na stałe utkwił w świadomości społecznej, to będziemy zatracać własną tożsamość. Musimy zrozumieć, że bez przeszłości nie ma teraźniejszości ani przyszłości.
Lenin po klęsce pod Warszawą w 1920 r. powiedział gorzko: „Tam było do wzięcia wszystko. Tylko Piłsudski i jego Polacy uniemożliwili rozprzestrzenienie się ognia rewolucji na Europę Zachodnią i cały świat”. Dzięki Nim nie tylko Polska ocaliła swoją suwerenność, ale i Europa ocaliła swoje oblicze. Mówił o tym Ojciec Święty Jan Paweł II 20 lat temu podczas słynnego spotkania w Radzyminie z żyjącymi jeszcze wtedy uczestnikami wojny polsko-bolszewickiej. Chylimy czoła przed tamtymi bohaterami, chylimy czoła przed żyjącymi jeszcze weteranami II Wojny Światowej, którzy jeszcze są z nami. Chylimy czoła przed obrońcami Ojczyzny i przed wszystkimi tymi, którzy z bronią w ręku walczyli o wolność, o niepodległość, o to byśmy mogli żyć w naszym suwerennym, niepodległym kraju – Rzeczypospolitej Polskiej. Chcemy wspólnej refleksji nad przezwyciężonym przecież i pokonanym totalitaryzmem komunistycznym, który wtedy, w roku 1920 oznaczał bolszewicki najazd na Polskę, ale później oznaczał stalinizm, odciskający swoje krwawe i bolesne piętno na dwudziestowiecznych losach wielu narodów, w tym także narodu polskiego i rosyjskiego.
Doświadczenia roku 1920 wskazują na wagę stojących przed Siłami Zbrojnymi i całym polskim systemem bezpieczeństwa. W Bitwie Warszawskiej jak w soczewce skupiały się bowiem wszystkie najważniejsze wymiary dobrego, strategicznego dowodzenia. Wiem, że sojusze i inne zewnętrzne filary naszego bezpieczeństwa są ważne, są bardzo ważne. Wciąż jednak najważniejsze pozostają własne wysiłki całego narodu, wszystkich instytucji państwa i każdego obywatela. W dniu Święta Wojska Polskiego życzę naszym żołnierzom, abyście zawsze bezpiecznie wracali do domu z każdego dnia służby, z każdej waszej misji. Życzę Wam, żebyście czerpali ze swojej służby osobistą satysfakcję i życzę również, aby rządzący w sposób odpowiedzialny zrealizowali swoje zobowiązania dla dobra Rzeczypospolitej i Waszej służby, za którą ja oraz całe społeczeństwo jesteśmy ogromnie wdzięczni.”
Kinga Gajewska, Posłanka na Sejm RP
(list przeczytał Tomasz Rusinek, Radny PWZ)