Peter Orwell syn znanego pisarza odwiedził przywódców miasteczka Łom-Piong. Gospodarze pokazali mu wszystkie swoje osiągnięcia co zajęło około godziny a następnie poczęstowali kawą.
– Panowie – z zaciekawieniem zapytał gość – jak to jest? Jeszcze kilka lat temu przynajmniej jeden z was był w opozycji do władzy. Krytykowaliście wówczas przywódców, że koncentrują się tylko na walce z przeciwnikami i nie zależy im na mieszkańcach. Teraz oni to samo twierdzą o was.
– To proste – odparł PioRus – przedtem my mieliśmy rację krytykując ich a teraz oni nie mają racji gdy mówią o nas. Po prostu jesteśmy najlepsi w tym co robimy i oni już nigdy nie wrócą do władzy.
– A dlaczego pan tak myśli?
– Jest pan osobą zorientowaną więc nie będę panu opowiadał banałów. Oni zwyczajnie nie potrafią kontrolować informacji.
– Aha, to bardzo interesujące. A jak pańskim zdaniem najlepiej kontrolować informację.
– Dostosowywać ją do poziomu odbiorcy. Wie pan jaki jest przeciętny poziom, więc taki sam ma być przekaz. Ci, którzy wiedzą więcej to margines i nie warto się nimi przejmować. Naszym problemem jest wredna opozycja, która buntuje ludzi.
-Proszę wybaczyć, ale czy poprzednio to nie panowie buntowaliście ludzi?
– Tak ale…
Rozmowa trwała jeszcze długo ale gość nie usłyszał już nic nowego. Wiedział już, że dzięki dzisiejszym inspiracjom, zbliża się moment, w którym będzie mógł powtórzyć sukces ojca.

Przydługa ale mądra inspiracja: Georg Orwell, Rok 1984
"Od początków czasów historycznych (…) na świecie istnieją trzy warstwy ludzi: górna, średnia i dolna. (…) Cele poszczególnych warstw są absolutnie nie do pogodzenia. Celem górnej jest utrzymanie swojej pozycji, średniej – zamiana miejsc z górną. Celem dolnej, jeśli akurat go ma – gdyż na ogół jej przedstawiciele są zbyt ogłupieni ciężką pracą, aby myśleć o czymkolwiek poza żmudną codziennością – jest znieść przywileje i stworzyć społeczeństwo, w którym wszyscy będą równi. Na przestrzeni dziejów wciąż toczą się boje, w ogólnych zarysach przebiegają identycznie. Przez długie okresy górna warstwa pewnie dzierży władzę, lecz prędzej czy później następuje moment, kiedy traci wiarę we własne siły, albo w swoje umiejętności sprawnego rządzenia; czasami dzieje się to równocześnie. Wówczas obala ją warstwa średnia, która angażuje warstwę dolną wmawiając jej, iż walczy o wolność i sprawiedliwość. Zaledwie osiąga cel, spycha warstwę dolną na dawną, podrzędna pozycję, a sama przeistacza się w górną. Po pewnym czasie z jednaj lub z obu tych warstw wykuwa się nowa warstwa średnia i bój zaczyna się od nowa. Z trzech warstw tylko dolnej nigdy nie udaje się choćby na krótko zrealizować upragnionych celów."