To słowa, które padły z ust aktora, Dariusza Taraszkiewicza podczas przedstawienia „Ławeczka”” wystawionego w Domu Kultury w sobotni wieczór 7 października 2006 r. Trafnie ujmują temat przewodni sztuki, czyli niebezpieczeństwo jakie niesie ze sobą kłamstwo pozornie ułatwiające życie, odpędzające samotność. Z tą z kolei bezskutecznie walczy para bohaterów (z Dariuszem Taraszkiewiczem wystąpiła Izabella Tarasiuk), chciałoby się zaśpiewać „”kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością””. Oboje bezradni, tkwiący w toksycznych związkach, poszukujący własnej tożsamości, ciepła oraz zrozumienia.

Nasycone emocjami przedstawienie, przeplatane było również humorystycznymi scenami.
Krótko mówiąc, poznańscy aktorzy pokazali nam wspaniałą tragifarsę, którą polecić można wszystkim bez względu na wiek. Parom jako doskonałą radę, by pielęgnować relacje damsko-męskie, samotnym jako przestrogę przed amantami ze skłonnością do łgarstwa, zabawnie określeni przez autora dramatu „”parkowymi glinami”” lub kokietującymi damami – „”parkowymi hienami””.

Wzruszająca historia w myślach widza pozostawia otwartą furtkę, prosi się o zaprojektowanie zakończenia oraz pozostawia zamyślenie nad pytaniem czy cokolwiek w życiu, jak na przykład spotkanie kobiety i mężczyzny na tytułowej ławeczce, jest kwestią przypadku…

Anna K. Kamińska

„